Μια χαρά ήταν το μέτρο του click away, της παράφρασης του click and collect. Αν και δεν χρειαζόταν τόσο ντόρος για μια πολύ γνωστή πρακτική σε όσους είναι έστω και λίγο εξοικειωμένοι με τα eshops…
Τελικά τι επετεύχθη;
Ανακουφίσθηκαν οι εταιρείες ταχυμεταφορών, οι οποίες τα έχουν παίξει από την στιγμή που καλούνται να διαχειριστούν πολλαπλάσιες των ικανοτήτων τους συναλλαγές, κάτι ανάλογο με τις ΜΕΘ και τα lockdowns…
Δόθηκε η δυνατότητα στα μικρά καταστήματα της γειτονιάς να λάβουν τηλεφωνικές παραγγελίες ή μέσω πόρτας (όταν δηλαδή δειγματίζουν με μάσκα στην είσοδο του καταστήματος, στέλνουν sms, πληρώνονται με κάρτα ή δεν στέλνουν sms και πληρώνονται μετρητά). Σε κάθε περίπτωση έκαναν ένα κάποιο τζίρο και υπήρξε μια κάποια κίνηση, σε συνδυασμό με την απροθυμία των καταναλωτών να εξυπηρετηθούν από τα malls – τους μεγάλους εχθρούς των μικρών καταστημάτων.
Ώρα για επιδοτήσεις
Έτσι, λοιπόν, η θεία μου η Μαριγώ τα κατάφερε και φέτος. Απίθανη η θειά μου, 65 ετών, φτιάχνει handmade κοσμήματα και την αγαπάνε όλες στη γειτονιά, από τις φίλες της ετών 55 – 70, μέχρι και τις εγγονές της.
Έλα ντε, όμως που της έχει κολλήσει να κάνει eshop! Δεν της άρεσαν οι παραγγελίες μέσω πόρτας (βλ. ανωτέρω), φοβάται και συνέχεια των lockdowns, ήρθε και η επιδότηση, όποτε θέλει να φτιάξει το δικό της eshop.
Θα κάνει τα χαρτιά της, θα βγει ένα ποσό 5,000 και με αυτό θα έχει όλα τα προϊόντα live στο eshop της και θα πουλά παντού, όχι μόνο στο Χαλάνδρι στη γειτονιά της, αλλά και στην Αλεξανδρούπολη και στα Χανιά και γιατί όχι και στη Γερμανία και στην Αγγλία και στην Αυστραλία. Έρχονται λεφτά με το τσουβάλι και όλη η οικογένειά της τρίβει τα χέρια τους, πιάσανε την καλή!
Τι ξεχνάς;
Το eshop ξεκινά με μια πλατφόρμα.
Πέρα από την πλατφόρμα πρέπει να βάζεις όλα τα προϊόντα σου, να τα φωτογραφίζεις να τα κροπάρεις, να τα ανεβάζεις.
Να ξέρεις το απόθεμα και να είναι updated στο site σου.
Να βρεις εταιρεία ταχυμεταφορών να στα στέλνει, εκτός αν θες να έρχεται ο Θεσσαλονικιός στη πόρτα σου να τα παίρνει και να υπολογίσεις αυτό το κόστος (της courier).
Να συνδεθείς με τράπεζες, πιστωτικές και paypal και όχι μόνο.
Να βάλεις συστήματα ασφαλείας, μη σου κλέψουν τα στοιχεία των καρτών των πελατών σου (όχι συναγερμό, ούτε σκύλο).
Να δίνεις ενοίκιο, όχι στον ιδιοκτήτη ακινήτου, ούτε για τα 20 ευρώ του domain name, αλλά σε πλατφόρμες και hosting, γιατί όσο πιο πολύ πουλάς, τόσο αυξάνονται και οι τεχνικές απαιτήσεις.
Το κυριότερο, διαφήμιση, άλλου τύπου διαφήμιση, σε google, fb, insta. Μάλλον χρειάζεσαι έναν ειδικό συνεργάτη.
Όχι θεία Μαριγώ, και likes να σου κάνουν οι φιλενάδες σου δεν αρκεί. You have to pay!!!
Και το χειρότερο… οι διαδικτυακές πωλήσεις διαδραματίζονται σε άλλη διάσταση, όπου οι πελάτισσές σου θα μπουν στον (σωστό) πειρασμό να αναζητήσουν και συγκρίνουν τα προϊόντα σου και τότε, μήπως πάρουν χαμπάρι ότι πολλά από αυτά τα αγοράζεις από τους Κινέζους κάτω στο κέντρο και τα πουλάς Χ10 (συγγνώμη θεία!!! – συγγνώμη)
Στα σοβαρά!!!
Τα καταστήματα της γειτονιάς εξυπηρετούν άλλες ανάγκες και άλλους πελάτες από τα eshops. Η σημερινή κατάσταση που οδηγηθήκαμε με την πανδημία συντομεύει τον κύκλο ζωής τους, δηλαδή τα οδηγεί ακόμα πιο γρήγορα στον θάνατό τους. Τα eshops είναι ένα φάρμακο που όντως θα τους δώσει λίγο ζωή, αλλά με παρενέργειες δηλ. κόπο και άγχος. Αν το lockdown συνεχισθεί θα κλείσουν, προς όφελος όλων όσων έχουν ισχυρή διαδικτυακή παρουσία και παίζουν στα δάχτυλα τις νέες τεχνολογίες.
Ο θάνατος του εμποράκου είναι προ πυλών!